Duikers die mobiel vermoorde Esmee boven water haalden: 'Wij hebben ook staan huilen'

Bron: Omroep West
Duikers van Recovery Divers doken dinsdag de telefoon van de vermoorde Esmee op uit het water aan het Utrechtse Jaagpad in Leiden. Een emotionele vondst die veel betekent voor de familie van het 14-jarige meisje. En voor het duikteam. 'Wij hebben ook staan huilen met z’n allen.'
Het is dinsdag 24 januari en steenkoud. De watertemperatuur is amper 4 graden als een team van Recovery Divers een eerste poging doet de telefoon van Esmee op te duiken uit het water. Na drieënhalf uur staken de duikers en kantwachters hun actie. Teleurgesteld, maar langer doorzoeken zou vanwege het koude weer ten koste gaan van de veiligheid van de duikers. Alleen, de telefoon móét daar liggen, weten zij. 'We beloofden toen aan de moeder van Esmee: we komen terug. Het kan een week, of twee weken duren, een maand, maar we komen terug', blikt duiker Jochem van Recovery Divers terug op de actie.
Dat duurt geen weken of maanden, maar dagen. 'Het liet ons niet los. Ik zat toen in de auto met een van mijn buddy’s en we zeiden allebei dat we zo snel mogelijk terug wilden. We hebben meteen weer alles in gang gezet voor een nieuwe zoekpoging.'
Beperkt zoekgebied door weersomstandigheden
Het verzoek om de telefoon van Esmee boven water te krijgen komt van moeder Natascha zelf. Het is het laatste tastbare bezit van haar dochter en van onschatbare waarde voor de familie. Waar het de politie bij twee eerdere pogingen niet lukte de mobiele telefoon te vinden, hoopt moeder Natascha dat de duikgroep wel succes zal hebben.
Via moeder Natascha komt het duikteam in contact met het Team Grootschalige Opsporing. 'Met al deze informatie konden we twee mogelijke locaties in kaart brengen', aldus Jochem. 'Vervolgens hebben we de gemeente om toestemming gevraagd.' Tweeënhalve week later ligt een team van Recovery Divers in het water aan het Utrechtse Jaagpad. Na de eerste, mislukte poging op de eerste locatie is het op dinsdag 31 januari op de andere locatie wel raak. 'Binnen tien minuten hadden we de telefoon.'
Een emotioneel moment voor de familie, die hierbij aanwezig is. Ook het zestal duikers en de kantwachters houdt het niet droog. 'Wij hebben eveneens staan huilen met z’n allen. De spanning staat er al die tijd natuurlijk op bij iedereen. Je moet je voorstellen: de kantwachters, de onmisbare ogen en oren van de duikers bóven water, hebben het touw dat vastzit aan de duikers in handen; de veiligheidslijn. Zo communiceren zij met elkaar. De kantwachter krijgt een attentieteken, dat hij moet opletten, en dan twee rukken: 'gevonden'. Die jongen roept keihard: hij heeft ‘m! De andere kantwacht begint meteen te huilen, zo hoog zat de emotie al voor we de telefoon hadden gevonden.'
Uit water geviste mobiel kan nog data prijsgeven